Nynorskordboka
firar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein firar | firaren | firarar | firarane |
Tyding og bruk
- noko eller nokon som har talet, verdien eller plass nummer fire (1
Døme
- firaren gjekk nettopp;
- han vart firar i konkurransen
- kapproingsbåt med fire roarar